شاید اکنون این سوال برای شما پیش آمده باشد که چه عواملی ممکن است باعث شوند که یک شخص دچار اختلال وابستگی ناسالم شود؟ 

این اختلال در اثر ویژگی‌های شخصیتی فرد، ناشی از ناکامی‌ها و ناتمامی‌ها دوران کودکی در برآوردن شدن نیازی‌های اساسی، ایجاد می‌شود. برخی از این ویژگی‌ها عبارتند از:

1- عزت نفس پایین

زمانی که فرد عزت نفس دارد  به این معنی است که خود را به اندازه کافی دوست ندارد. این امر باعث می‌شود که فرد با عطش ِ دوست داشته شدن وارد  رابطه عاطفی شود. بنابراین همواره در معرض این خطر قرار دارد که در مقابل رفتارهای حاکی از بی‌احترامی فرد مقابل سکوت کند. این سکوت به علت ترس از طرد شدن صورت می‌گیرد.

در مورد وابستگی به یک شیء نیز، چون شخص عزت نفس پایینی دارد در ارتباط با آن شیء حد و مرزی را رعایت نمیکند چون در نظر او اهمیت آن شیء  بیش از خود اوست.

2- تمایل به کنترل دیگران

فرد می‌کوشد که با کنترل دیگران برای خود امنیت ایجاد کند. اما این امنیت بی‌ثبات خواهد بود چون  با فرار دیگران از کنترل‌گری، این امنیت تصنعی از بین خواهد رفت.

3- تمایل به متابعت و پیروی افراطی از دیگران

فرد برای تجربه دوست داشته شدن به متابعت و پیروی افراطی از دیگران رو می‌آورد.

4- بیگانگی با احساسات خود

فردی که با عطش دوست داشته شدن به دیگران رو می‌آورد، به نیازها، احساسات و تمایلات آنان متمرکز می‌شود و به این ترتیب با احساسات خود بیگانه می‌گردد.

چنانکه می‌بینیم همه این عوامل می‌توانند یک فرد را مستعد وابستگی ناسالم کنند و این امر نشان می‌دهد که وابستگی ناسالم منحصر به یک الگوی ثابت نیست.

گفتیم که همه این ویژگی‌ها از ناکامی‌های دوران کودکی نشأت می‌گیرد. در یادداشت‌های بعدی در مورد بعضی از این ناکامی‌ها  و چگونگی  تاثیر آنها در ایجاد ویژگی‌های شخصیتی فوق، صحبت خواهیم کرد.